ਅੱਜ ਆਖਾਂ ਵਾਰਿਸ ਸ਼ਾਹ ਨੂੰ ਅੱਜ ਆਖਾਂ ਵਾਰਿਸ ਸ਼ਾਹ ਨੂੰ ਕਿਤੋਂ ਕਬੱਰਾਂ ਵਿਚੋਂ ਬੋਲ, ਤੇ ਅੱਜ ਕਿਤਾਬੇ-ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਕੋਈ ਅਗਲਾ ਵਰਕਾ ਫੋਲ, ਇਕ ਰੋਈ ਸੀ ਧੀ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਤੂੰ ਲਿਖ ਲਿਖ ਮਾਰੇ ਵੈਨ, ਅੱਜ ਲੱਖਾਂ ਧੀਆਂ ਰੋਂਦੀਆਂ ਤੈਨੂੰ ਵਾਰਿਸ ਸ਼ਾਹ ਨੂੰ ਕਹਿਨ, ਉਠ ਦਰਮਾਨਦਾਂ ਦਿਆਂ ਦਰਦਿਆ ਉਠ ਤੱਕ ਅਪਣਾ ਪੰਜਾਬ, ਅੱਜ ਬੇਲੇ ਲਾਸ਼ਾਂ ਵਿਸ਼ੀਆਂ ਤੇ ਲਹੂ ਦੀ ਭਰੀ ਚਨਾਬ, ਕਿਸੇ ਨੇ ਪੰਜਾਂ ਪਾਣੀਆਂ ਵਿੱਚ ਦਿੱਤਾ ਜ਼ਹਿਰ ਰੱਲਾ, ਤੇ ਉਹਨਾ ਪਾਣੀਆਂ ਧਰਤ ਨੂੰ ਦਿੱਤਾ ਪਾਣੀ ਲਾ, ਜਿਥੇ ਵਜਦੀ ਫੂਕ ਪਿਆਰ ਦੀ ਵੇ ਉਹ ਵੰਝਲੀ ਗਈ ਗੁਆਚ, ਰਾਂਝੇ ਦੇ ਸੱਬ ਵੀਰ ਅੱਜ ਭੁਲ ਗਏ ਉਸਦੀ ਜਾਚ, ਧਰਤੀ ਤੇ ਲਹੂ ਵਸਿੱਆ, ਕੱਬਰਾਂ ਪਈਆਂ ਚੋਣ, ਪਰੀਤ ਦੀਆਂ ਸ਼ਹਿਜਾਦਿਆਂ ਅੱਜ ਵਿੱਚ ਮਜ਼ਾਰਾਂ ਰੋਣ, ਅੱਜ ਸਭ ‘ਕੈਦੋਂ’ ਬਣ ਗਏ, ਹੁਸਨ ਇਸ਼ਕ ਦੇ ਚੋਰ, ਅੱਜ ਕਿਥੋਂ ਲਿਆਈਏ ਲੱਭ ਕੇ ਵਾਰਿਸ ਸ਼ਾਹ ਇਕ ਹੋਰ, ਅੱਜ ਆਖਾਂ ਵਾਰਿਸ ਸ਼ਾਹ ਨੂੰ ਕਿਤੋਂ ਕਬੱਰਾਂ ਵਿਚੋਂ ਬੋਲ, ਤੇ ਅੱਜ ਕਿਤਾਬੇ-ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਕੋਈ ਅਗਲਾ ਵਰਕਾ ਫੋਲ। |
Monday 7 December 2009
Amrita Pritam Poetry
Charan singh shaheed
|
Lala Dhani Ram chatrik poem
(ਮਾਝੇ ਦੇ ਇੱਕ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ)
ਸਾਉਣ ਮਾਹ, ਝਡ਼ੀਆਂ ਗਰਮੀ ਝਾਡ਼ ਸੁੱਟੀ,
ਧਰਤੀ ਪੁੰਗਰੀ, ਟਹਿਕੀਆਂ ਡਾਲੀਆਂ ਨੇ।
ਰਾਹ ਰੋਕ ਲਏ ਛੱਪਡ਼ਾਂ-ਟੋਭਿਆਂ ਨੇ,
ਨਦੀਆਂ ਨਾਲੀਆਂ ਜੂਹਾਂ ਹੰਘਾਲੀਆਂ ਨੇ।
ਧਾਈਂ ਉੱਸਰੇ, ਨਿੱਸਰੀ ਚਰ੍ਹੀ ਮੱਕੀ,
ਤੇ ਕਪਾਹੀਂ ਨਾ ਜਾਣ ਸੰਭਾਲੀਆਂ ਨੇ।
ਜੰਮੂ ਰਸੇ, ਅਨਾਰ ਵਿਚ ਆਈ ਸ਼ੀਰੀਂ,
ਚਡ਼੍ਹੀਆਂ ਸਬਜ਼ੀਆਂ ਨੂੰ ਗਿਠ ਗਿਠ ਲਾਲੀਆਂ ਨੇ।
ਤਿਡ਼੍ਹਾਂ ਤਿਡ਼ਕੀਆਂ, ਪੱਠਿਆਂ ਲਹਿਰ ਲਾਈ,
ਡੰਗਰ ਛਡ ਦਿੱਤੇ ਖੁਲ੍ਹੇ ਪਾਲੀਆਂ ਨੇ।
ਵੱਟਾਂ ਬੱਧੀਆਂ, ਜੋਤਰੇ ਖੋਲ੍ਹ ਦਿੱਤੇ,
ਛਾਵੇਂ ਮੰਜੀਆਂ ਡਾਹੀਆਂ ਹਾਲੀਆਂ ਨੇ।
ਪੇਕੀਂ ਬੈਠੀਆਂ ਤਾਈਂ ਦਿਹਾਰ ਆਏ,
ਤੇ ਸ਼ਿੰਗਾਰ ਲਾਏ ਸਹੁਰੀ ਆਈਆਂ ਨੇ।
ਵੰਗਾਂ ਚੂਡ਼ੀਆਂ ਪਹਿਨੀਆਂ ਕੁਆਰੀਆਂ ਨੇ,
ਰੰਗ ਚੁੰਨੀਆਂ, ਮਹਿੰਦੀਆਂ ਲਾਈਆਂ ਨੇ।
ਖੀਰਾਂ ਰਿੱਝੀਆਂ, ਪੂਡ਼ੀਆਂ ਡੰਝ ਲਾਹੀ,
ਕੁਡ਼ੀਆਂ ਵਹੁਟੀਆਂ ਨੇ ਪੀਘਾਂ ਪਾਈਆਂ ਨੇ।
ਗਿੱਧੇ ਵੱਜਦੇ ਕਿਲਕਿਲੀ ਮੱਚਦੀ ਏ,
ਘਟਾਂ ਕਾਲੀਆਂ ਵੇਖ ਕੇ ਛਾਈਆਂ ਨੇ।
ਸੌਚੀਂ ਖੇਡਦੇ ਗਭਰੂ ਪਿਡ਼ਾ ਅੰਦਰ,
ਛਿੰਝਾਂ ਪਾਉਂਦੇ ਤੇ ਛਾਲਾ ਲਾਉਂਦੇ ਨੇ।
ਲੋਕੀਂ ਖੁਸ਼ੀ ਅੰਦਰ ਖੀਵੇ ਹੋਏ ਚਾਤ੍ਰਿਕ,
ਸਾਉਣ ਮਾਹ ਦੇ ਸੋਹਲੇ ਗਾਉਂਦੇ ਨੇ।
(ਚੰਦਨਵਾਡ਼ੀ ਵਿੱਚੋਂ)
ਤੂਡ਼ੀ ਤੰਦ ਸਾਂਭ ਹਾਡ਼ੀ ਵੇਚ ਵੱਟ ਕੇ,
ਲੰਬਡ਼ਾਂ ਤੇ ਸ਼ਾਹਾਂ ਦਾ ਹਿਸਾਬ ਕੱਟ ਕੇ।
ਮੀਹਾਂ ਦੀ ਉਡੀਕ ਤੇ ਸਿਆਡ਼ ਕੱਢ ਕੇ,
ਮਾਲ ਢਾਂਡਾ ਸਾਂਭਣੇ ਨੂੰ ਚੂਹਡ਼ਾ ਛੱਡ ਕੇ।
ਪੱਗ ਝੱਗਾ ਚਾਦਰਾ ਨਵੇਂ ਸਿਵਾਇ ਕੇ,
ਸੰਮਾਂ ਵਾਲੀ ਡਾਂਗ ਉੱਤੇ ਤੇਲ ਲਾਇ ਕੇ।
ਕੱਛੇ ਮਾਰ ਵੰਝਲੀ ਅਨੰਦ ਛਾ ਗਿਆ,
ਮਾਰਦਾ ਦਮਾਮੇ ਜੱਟ ਮੇਲੇ ਆ ਗਿਆ।
ਹਾਣੀਆਂ ਦੀ ਢਾਣੀ ਵਿਚ ਲਾਡ਼ਾ ਸੱਜਦਾ,
ਬੱਘ ਬੱਘ ਬੱਘ ਬੱਲੇ ਸ਼ੇਰ ਗੱਜਦਾ।
ਹੀਰੇ ਨੂੰ ਅਰਕ ਨਾਲ ਹੁੱਜਾਂ ਮਾਰਦਾ,
ਸੈਨਤਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਰਾਮੂ ਨੂੰ ਵੰਗਾਰਦਾ।
ਚੰਗੀ ਜੇਹੀ ਸੱਦ ਲਾ ਦੇ, ਬੱਲੇ ਬੇਲੀਆ,
ਤੂੰਬਾ ਜਰਾ ਖੋਲ੍ਹ ਖਾਂ, ਜੁਆਨਾ ਤੇਲੀਆ।
ਸਰੂ ਵਾਂਗ ਝੂਲ ਵੰਝਲੀ ਸੁਣਾ ਗਿਆ,
ਮਾਰਦਾ ਦਮਾਮੇ ਜੱਟ ਮੇਲੇ ਆ ਗਿਆ।
ਤੂੰਬੇ ਨਾਲ ਭਾਂਤੋਂ ਭਾਂਤ ਬੋਲ ਬੋਲੀਆਂ,
ਹਾਡ਼੍ਹ ਵਿੱਚ ਜੱਟਾਂ ਨੇ ਮਣਾਈਆਂ ਹੋਲੀਆਂ।
ਛਿੰਜ ਦੀ ਤਿਆਰੀ ਹੋਈ ਢੋਲ ਵੱਜਦੇ,
ਕੱਸ ਕੇ ਲੰਗੋਟੇ ਆਏ ਸ਼ੇਰ ਗੱਜਦੇ।
ਲਿਸ਼ਕਦੇ ਨੇ ਪਿੰਡੇ ਗੁੰਨੇ ਹੋਏ ਤੇਲ ਦੇ,
ਮਾਰਦੇ ਨੇ ਛਾਲਾਂ ਦੂਲੇ ਡੰਡ ਪੇਲਦੇ।
ਕਿੱਸੂ ਨੂੰ ਸੁਰੈਣਾ ਪਹਿਲੇ ਹੱਥ ਢਾ ਗਿਆ,
ਮਾਰਦਾ ਦਮਾਮੇ ਜੱਟ ਮੇਲੇ ਆ ਗਿਆ।
ਵਾਰੀ ਹੁਣ ਆ ਗਈ ਜੇ ਖਾਣ ਪੀਣ ਦੀ,
ਰੇਉਡ਼ੀਆਂ ਜਲੇਬੀਆਂ ਦੇ ਆਹੂ ਲਾਹਣ ਦੀ।
ਹੱਟੀਆਂ ਦੇ ਵੱਲ ਆ ਪਏ ਨੇ ਟੁੱਟ ਕੇ,
ਹੂੰਝ ਲਈਆਂ ਥਾਲੀਆਂ ਜੁਆਨਾਂ ਜੁੱਟ ਕੇ।
ਖੁਲ੍ਹ ਗਈਆਂ ਬੋਤਲਾਂ ਗਲਾਸ ਫਿਰਿਆ,
ਤੇਲੀਆਂ ਤੇ ਡੂਮਾਂ ਦਾ ਕਲੇਜਾ ਘਿਰਿਆ।
ਬੁੱਕਾਂ ਤੇ ਕਮੀਣਾਂ ਨੂੰ ਮਜ਼ਾ ਚਖਾ ਗਿਆ,
ਮਾਰਦਾ ਦਮਾਮੇ ਜੱਟ ਮੇਲੇ ਆ ਗਿਆ।
(ਚੰਦਨਵਾਡ਼ੀ ਵਿਚੋਂ)
ਕਹੋ ਤਾਂ ਦਿਲ ਦੀਆਂ ਬੇਸੁਰਤ ਤਰਬਾਂ ਜਗਾ ਦੇਵਾਂ,
ਹਸਰਤਾਂ ਲੁਕਵੀਆਂ ਦੇ ਢੇਕ ਤੋਂ ਪਡ਼ਦਾ ਹਟਾ ਦੇਵਾਂ।
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਮੂੰਹਬੰਦ ਕਲੀਆਂ ਵਿੱਚ ਵਸਦੀ ਹੈ ਮੇਰੀ ਦੁਨੀਆਂ,
ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਮੂੰਹ ਖੋਲ੍ਹ ਦੇਵਾਂ ਉਮੰਗਾਂ ਸਭ ਸੁਣਾ ਦੇਵਾਂ।
ਏ ਜੀ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਤੇਰੀ ਪ੍ਰੀਤ-ਵੀਣਾ ਨੂੰ ਰਹਾਂ ਸੁਣਦਾ।
ਤੇ ਉਸ ਦੇ ਲੋਰ ਅੰਦਰ ਦੀਨ ਦੁਨੀਆਂ ਨੂੰ ਭੁਲਾ ਦੇਵਾਂ।
ਵਲੇਵੇਂ ਬੇਥਵ੍ਹੇ ਜੋ ਪਾ ਰੱਖੇ ਤੇਰੀ ਮੁਹੱਬਤ ਨੇ,
ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚ ਸਾਰੀਆਂ ਆਸਾਂ ਉਮੈਦਾਂ ਨੂੰ ਲੁਕਾ ਦੇਵਾਂ।
ਜੋ ਤੇਰੇ ਸ਼ਰਬਤੀ ਨੈਣਾਂ ਚੋਂ ਨੈਂ ਮਸਤੀ ਦੀ ਵਹਿੰਦੀ ਏ,
ਉਦ੍ਹੇ ਅੰਦਰ ਗ਼ਮਾਂ ਫ਼ਿਕਰਾਂ ਨੂੰ ਚੁਣ ਚੁਣ ਕੇ ਰੁਡ਼੍ਹਾ ਦੇਵਾਂ।
ਅਤਰ ਦੀਆਂ ਭਿੰਨੀਆਂ ਮੁਸ਼ਕੀ ਲਿਟਾਂ ਦੀ ਰਾਤ ਲੰਮੀ ਵਿਚ,
ਭਟਕਦੇ ਦਿਲ ਦੀਆਂ ਰੀਝਾਂ ਨੂੰ ਥਾਪਡ਼ ਕੇ ਸੁਆ ਦੇਵਾਂ।
ਜੋ ਇੰਦਰ ਦੇ ਸਿੰਘਾਸਣ ਤੇ ਹਵਾ ਰੁਮਕੇ ਸੁਅਰਗਾਂ ਦੀ,
ਤੇਰੇ ਭੋਲੇ ਜਿਹੇ ਮੁਖਡ਼ੇ ਦੇ ਹਾਸੇ ਤੋਂ ਘੁਮਾ ਦੇਵਾਂ।
ਕਸਮ ਹੈ ਤੇਰੇ ਨਿਰਛਲ ਪ੍ਰੇਮ ਦੀ, ਏਹੋ ਤਮੱਨਾ ਹੈ,
ਕਿ ਆਪਣੀ ਸ਼ਾਨ ਸ਼ੌਕਤ ਤੇਰੇ ਪੈਰਾਂ ਤੇ ਟਿਕਾ ਦੇਵਾਂ।
Dr. Sadhu Singh Hamdard
ਯਾਦਾਂ ਦੀ ਖ਼ੁਸ਼ਬੋ ************* ਹਵਾ ਬੇਵਫ਼ਾਈ ਦੀ ਵਗਦੀ ਰਹੀ। ਮੁਹੱਬਤ ਦੀ ਪਰ ਜੋਤ ਜਗਦੀ ਰਹੀ. ਨਦੀ ਇਸ਼ਕ ਦੇ ਗ਼ਮ ਦੀ ਵਗਦੀ ਰਹੀ। ਮਿਰੀ ਮੌਜ ਤੇ ਮੌਜ ਲਗਦੀ ਰਹੀ। ਮਿਰੇ ਨਾਲ ਕਿਉਂ ਵੈਰ ਕਰਦਾ ਰਿਹਾ ਜ਼ਮਾਨੇ ਨੂੰ ਕੀ ਮਾਰ ਵਗਦੀ ਰਹੀ। ਤੂੰ ਹੁੰਦਾ ਗਿਆ ਹੋਰ ਨੇਡ਼ੇ ਮਿਰੇ ਦਵੈਤੀ ਨੂੰ ਅਗ ਹੋਰ ਲਗਦੀ ਰਹੀ। ਅਸੀਂ ਉਹਦੇ ਗੁੱਸੇ ਤੇ ਵੀ ਖੁਸ਼ ਰਹੇ। ਅਦਾ ਇਹ ਵੀ ਜ਼ਾਲਮ ਦੀ ਠਗਦੀ ਰਹੀ। ਕਿਸੇ ਤੋਂ ਵੀ ਖੁੱਲ੍ਹਾ ਨ ਉਲਫ਼ ਦਾ ਭੇਤ ਇਹ ਅਗ ਅੰਦਰ-ਅੰਦਰ ਸੁਲਗਦੀ ਰਹੀ। ਰਹੀ ਬੀਬੀਆਂ ਨੂੰ ਨਾ ਚੁੰਨੀ ਦੀ ਲਾਜ ਨ ਮਰਦਾਂ ਨੂੰ ਹੁਣ ਸ਼ਰਮ ਪਗ ਦੀ ਰਹੀ। ਜਿਨੂੰ ਦੁਸ਼ਮਣੀ ਸੀ ਮਿਰੀ ਜਾਨ ਨਾਲ ਉਸੇ ਤੇ ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਤਗਦੀ ਰਹੀ। ਦਵੈਤੀ ਤੇ ਉਹ ਮੇਹਰ ਕਰਦੇ ਰਹੇ ਮਿਰੇ ਚੋਟ ਤੇ ਚੋਟ ਲਗਦੀ ਰਹੀ। ਕਿਸੇ ਵੀ ਨਿਭਾਈ ਨ ਉਲਫ਼ਤ ਦੀ ਰੀਤ ਹਮੇਸ਼ਾ ਇਹੋ ਰੀਤ ਜਗ ਦੀ ਰਹੀ। ਜਦੋਂ ਆ ਗਈ ਦਿਲ ਚ ‘ਹਮਦਰਦ’ ਮੈਲ ਚਮਕ ਫਿਰ ਨਾ ਕੁਝ ਦਿਲ ਦੇ ਨਗ ਦੀ ਰਹੀ। ************* ਬਹਾਦਰ ਜੋ ਮਰਨੇ ਤੋਂ ਡਰਦਾ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਮਰ ਉਹ ਜਾਏ ਤਾ ਮਰਦਾ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਵਿਗਡ਼ਨੇ ਦੀ ਚਿੰਤਾ ਜੋ ਕਰਦਾ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਕਦੇ ਵੀ ਉਹ ਬੰਦਾ ਸੰਵਰਦਾ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਗੁਜ਼ਰਦਾ ਉਹ ਭਾਵੇਂ ਨਜ਼ਰ ਆ ਰਹਿਆ ਏ ਸਮਾਂ ਤੇਰੇ ਬਾਝੋਂ ਗੁਜ਼ਰਦਾ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਤਿਰੀ ਲੋਡ਼ ਏਧਰ ਤੇਰੀ ਲੋਡ਼ ਓਧਰ ਤਿਰੇ ਬਾਝ ਕਿਧਰੇ ਸਰਦਾ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਓ ਚੁਕਦੇ ਨਹੀਂ ਘੁੰਡ ਪਰ ਕਹਿ ਰਹੇ ਨੇ ਤਿਰੇ ਮੇਰੇ ਵਿਚ ਕੋਈ ਪਰਦਾ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਪਤੰਗਾ ਨ ਜਦ ਤੀਕ ਅਗ ਨਾਲ ਖੇਡੇ ਕਲੇਜਾ ਪਤੰਗੇ ਦੀ ਠਰਦਾ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਮੁਹੱਬਤ ਦੀ ਰਸਤਾ ਅਨੋਖਾ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿਚ ਭਰੋਸਾ ਕਿਸੇ ਰਾਹਬਰ ਦਾ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਧੁਰੋਂ ਉਹਨੂੰ ਮਿਲਿਆ ਏ ਖ਼ਾਲੀ ਲਫ਼ਾਫ਼ਾ ਕਸੂਰ ਇਹਦੇ ਵਿਚ ਨਾਮਾਬਰ ਦਾ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਰਕੀਬਾਂ ਨੇ ਕੀ ਫ਼ੈਜ਼ ਪਾਉਣਾ ਸੀ ਤੈਥੋਂ ਕਦੇ ਪਾਣੀ ਵਿਚ ਲੋਹਾ ਤਰਦਾ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਪਿਲਾਏ ਨੇ ਸਾਕੀ ਨੇ ਭਰ ਕਰ ਪਿਆਲੇ ਮਿਰਾ ਦਿਲ ਅਜੇ ਤੀਕ ਭਰਦਾ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਅਮਰ ਹੋਣ ਦੀ ਚਾਹ ‘ਹਮਦਰਦ’ ਮਾਰੇ ਕਿਸੇ ਤੇ ਕੋਈ ਐਵੇਂ ਮਰਦਾ ਨਹੀਂ ਹੈ। ************* ਕਟਾਰਾਂ ਕਦੇ ਸਾਨ ਤੇ ਨਾ ਲਿਆ ਕਰ। ਕਦੇ ਸਾਡੇ ਦਿਲ ਨੂੰ ਵੀ ਅਜ਼ਮਾ ਲਿਆ ਕਰ। ਸੰਗਾਰਾਂ ਦੀ ਤੂੰ ਸ਼ਮਅ ਨਾ ਬਾਲਿਆ ਕਰ ਅਸਾਨੂੰ ਨਾ ਏਦਾਂ ਸਦਾ ਜਾਲਿਆ ਕਰ। ਕਿਆਮਤ ਨੂੰ ਸੱਦੇ ਨਾ ਐਵੇਂ ਦਿਆ ਕਰ ਕਿਸੇ ਬੇਵਫ਼ਾ ਦੀ ਨ ਰਾਹ ਭਾਲਿਆ ਕਰ। ਅਸਾਂ ਲਈ ਏ ਬਿਜਲੀਆਂ ਨਾਲ ਯਾਰੀ ਤੂੰ ਫਿਕਰ ਆਪਣੇ ਗੁਲਸ਼ਨ ਦੀ ਰਖਵਾਲਿਆ ਕਰ। ਅਸੀਂ ਵੀ ਕਦੇ ਵੇਖੀਏ ਚੰਨ ਦਾ ਚਡ਼੍ਹਨਾ ਕਦੇ ਮੁਖ ਨੂੰ ਏਧਰ ਵੀ ਪਰਤਾ ਲਿਆ ਕਰ। ਸਦਾ ਸਾਨੂੰ ਆ ਆ ਕੇ ਸਮਝਾਣ ਵਾਲੇ ਕਦੇ ਆਪਣੇ ਦਿਲ ਨੂੰ ਵੀ ਸਮਝਾ ਲਿਆ ਕਰ। ਅਸੀਂ ਵੀ ਕਦੇ ਕਿਰਦੇ ਫੁੱਲ ਵੇਖ ਲਈਏ ਜਰਾ ਹੱਸ ਕੇ ਵੀ ਬੋਲਿਆ ਚਲਿਆ ਕਰ। ਅਛਾਈ ਨ ‘ਹਮਦਰਦ’ ਗ਼ੈਰਾਂ ਤੋਂ ਚਾਹੀ ਬੁਰਾਈ ਵੀ ਉਸਤੋਂ ਤੂੰ ਨ ਭਾਲਿਆ ਕਰ। ************* ਮਜ਼ਾ ਉਹਨੂੰ ਮਿਲਦਾ ਨਹੀਂ ਜਿੰਦਗੀ ਦਾ ਲਗਾਂਦਾ ਨਹੀਂ ਰੋਗ ਜੋ ਆਸ਼ਕੀ ਦਾ। ਭਰੋਸਾ ਕਰਾਂ ਕੀ ਤਿਰੀ ਦੋਸਤੀ ਦਾ ਭਰੋਸਾ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕੋਈ ਜਿੰਦਗੀ ਦਾ। ਸਦਾ ਯਾਦ ਰੱਖ ਇਹ ਸਬਕ ਆਸ਼ਕੀ ਦਾ ਕਦੇ ਵੀ ਨਹੀਂ ਮੌਤ ਪਾਸੋਂ ਡਰੀਦਾ। ਤਿਰੀ ਯਾਦ ਨੂੰ ਹੁਣ ਤਿਰੇ ਆਸ਼ਕਾਂ ਨੇ ਬਣਾਇਆ ਏ ਸਾਥੀ ਗ਼ਮੀ ਦਾ ਖੁਸ਼ੀ ਦਾ। ਬਣੀ ਹੋਵੇ ਜੇਕਰ ਤੇ ਸਭ ਯਾਰ ਬਣਦੇ ਕੋਈ ਯਾਰ ਨਹੀਂ ਬਣਦਾ ਨਹੀਂ ਪਰ ਬਣੀ ਦਾ। ਸਮਝ ਮੈਨੂੰ ‘ਹਮਦਰਦ’ ਆਂਦੀ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਦੁਸ਼ਮਣ ਹੈ ਕਿਉਂ ਆਦਮੀ ਆਦਮੀ ਦਾ। |
Surjit Paattar Poem
ਇਕ ਰੋਜ਼ ਜਹਾਨੋਂ ਜਾਣਾ ਹੈ
ਜਾ ਕਬਰੇ ਵਿਚ ਸਮਾਣਾ ਹੈ
ਤੇਰਾ ਗੋਸ਼ਤ ਕੀਡ਼ਿਆਂ ਖਾਣਾ ਹੈ
ਕਰ ਚੇਤਾ ਮ੍ਰਿਗ ਵਿਸਾਰ ਨਹੀਂ
ਉਠ ਜਾਗ ਘੁਰਾਡ਼ੇ ਮਾਰ ਨਹੀਂ
ਇਹ ਸੋਣ ਤੇਰੇ ਦਰਕਾਰ ਨਹੀਂ।
ਤੇਰਾ ਸਾਹਾ ਨੇਡ਼ੇ ਆਇਆ ਹੈ
ਕੁਝ ਚੋਲੀ ਦਾਜ ਰੰਗਾਇਆ ਹੈ
ਕੀਹ ਅਪਨਾ ਆਪ ਵੰਜਾਇਆ ਹੈ
ਐ ਗ਼ਾਫਿਲ ਤੈਨੂੰ ਸਾਰ ਨਹੀਂ
ਉਠ ਜਾਗ ਘੁਰਾਡ਼ੇ ਮਾਰ ਨਹੀਂ
ਇਹ ਸੋਣ ਤੇਰੇ ਦਰਕਾਰ ਨਹੀਂ।
ਤੂੰ ਸੁੱਤਿਆਂ ਉਮਰ ਵੰਜਾਈ ਏ
ਤੇਰੀ ਸਾਇਤ ਨੇਡ਼ੇ ਆਈ ਏ
ਤੂੰ ਚਰਖੇ ਤੰਦ ਨਾ ਪਾਈ ਏ
ਕੀਹ ਕਰਸੇਂ ਦਾਜ ਤਿਆਰ ਨਹੀਂ
ਉਠ ਜਾਗ ਘੁਰਾਡ਼ੇ ਮਾਰ ਨਹੀਂ
ਇਹ ਸੋਣ ਤੇਰੇ ਦਰਕਾਰ ਨਹੀਂ।
ਉਠ ਗਏ ਗਵਾਢੋਂ ਯਾਰ ਰੱਬਾ ਹੁਣ ਕੀ ਕਰੀਏ
ਉਠ ਚਲੇ ਹੁਣ ਰਹਿੰਦੇ ਨਾਹੀਂ
ਹੋਇਆ ਸਾਥ ਤਿਆਰ
ਰੱਬਾ ਹੁਣ ਕੀ ਕਰੀਏ
ਉਠ ਗਏ ਗਵਾਢੋਂ ਯਾਰ ਰੱਬਾ ਹੁਣ ਕੀ ਕਰੀਏ
ਵਾਢ ਕਲੇਜੇ ਪਲ ਪਲ ਉਠੇ
ਭਡ਼ਕੇ ਬਿਰਹੋਂ ਨਾਰ
ਰੱਬਾ ਹੁਣ ਕੀ ਕਰੀਏ
ਉਠ ਗਏ ਗਵਾਢੋਂ ਯਾਰ ਰੱਬਾ ਹੁਣ ਕੀ ਕਰੀਏ
ਬੁਲ੍ਹਾਂ ਸ਼ੌਹ ਪਿਆਰੇ ਬਾਝੋਂ
ਨਾ ਰਹੇ ਪਾਰ ਉਰਾਰ
ਰੱਬਾ ਹੁਣ ਕੀ ਕਰੀਏ
ਉਠ ਗਏ ਗਵਾਢੋਂ ਯਾਰ ਰੱਬਾ ਹੁਣ ਕੀ ਕਰੀਏ
ਕੁੰਨ ਫੈਕੋਨੋ ਅੱਗੇ ਦੀਆਂ ਲੱਗੀਆਂ
ਨਿਉਂਨ ਨਾ ਲੱਗਿਆ ਚੋਰੀ ਦਾ
ਇਕ ਰਾਂਝਾ ਮੈਨੂੰ ਲੋਡ਼ੀਦਾ
ਆਪ ਛਿਡ਼ ਜਾਂਦਾ ਨਾਲ ਮੱਝੀਂ ਦੇ
ਸਾਨੂੰ ਕਿਉਂ ਬੇਲਿਓਂ ਮੋਡ਼ੀ ਦਾ
ਇਕ ਰਾਂਝਾ ਮੈਨੂੰ ਲੋਡ਼ੀਦਾ
ਰਾਝੇਂ ਜਿਹਾ ਮੈਨੂੰ ਹੋਰ ਨਾ ਕੋਈ
ਮਿੰਨਤਾਂ ਕਰ ਕਰ ਮੋਡ਼ੀਦਾ
ਇਕ ਰਾਂਝਾ ਮੈਨੂੰ ਲੋਡ਼ੀਦਾ
ਸਾਨੂੰ ਲਿਆ ਦੇ ਨੈਨ ਸਲੋਕੇ
ਸੂਹਾ ਦੁਪੱਟਾ ਗੋਰੀ ਦਾ
ਇਕ ਰਾਂਝਾ ਮੈਨੂੰ ਲੋਡ਼ੀਦਾ
ਅਹਿਮਦ ਅਹਿਦ ਵਿਚ ਫਰਕ ਨਾ ਬੁਲ੍ਹਿਆ
ਰੱਤੀ ਕੁ ਭੇਤ ਮਰੋਡ਼ੀ ਦਾ
ਇਕ ਰਾਂਝਾ ਮੈਨੂੰ ਲੋਡ਼ੀਦਾ
ਆਓ ਨੀ ਸੱਯੀਓ ਰਲ ਦਿਓ ਨੀ ਵਧਾਈ
ਮੈਂ ਵਰ ਪਾਇਆ ਰਾਂਝਣ ਮਾਹੀ
ਅੱਜ ਤਾਂ ਰੋਜ਼ ਮੁਬਾਰਕ ਚਡ਼੍ਹਿਆ
ਰਾਂਝਣ ਸਾਡੇ ਵਿਹਡ਼ੇ ਵਡ਼ਿਆ
ਹੱਥ ਖੂੰਡੀ ਮੋਹਡੇ ਕੰਬਲ ਧਰਿਆ
ਚਾਕਾਂ ਵਾਲੀ ਸ਼ਕਲ ਬਨਾਈ
ਆਓ ਨੀ ਸੱਯੀਓ ਰਲ ਦਿਓ ਨੀ ਵਧਾਈ
ਮੈਂ ਵਰ ਪਾਇਆ ਰਾਂਝਣ ਮਾਹੀ
ਮੁਕਟ ਗਊਆਂ ਦੇ ਵਿਚ ਰੁਲਦਾ
ਜੰਗਲ ਜੂਹਾਂ ਦੇ ਵਿਚ ਰੁਲਦਾ
ਹੈ ਕੋਈ ਅੱਲਾ ਦੇ ਵੱਲ ਭੁਲਦਾ
ਅਸਲ ਹਕੀਕਤ ਖਬਰ ਨਾ ਕਾਈ
ਆਓ ਨੀ ਸੱਯੀਓ ਰਲ ਦਿਓ ਨੀ ਵਧਾਈ
ਮੈਂ ਵਰ ਪਾਇਆ ਰਾਂਝਣ ਮਾਹੀ
ਬੁਲ੍ਹੇ ਨੇ ਇਕ ਸੌਦਾ ਕੀਤਾ
ਕੀਤਾ ਜ਼ਹਿਰ ਪਿਆਲਾ ਪੀਤਾ
ਨਾ ਕੁਝ ਲਾਹਾ ਟੋਟਾ ਲੀਤਾ
ਦਰਦ ਦੁੱਖਾਂ ਦੀ ਗਠਡ਼ੀ ਚਾਈ
ਆਓ ਨੀ ਸੱਯੀਓ ਰਲ ਦਿਓ ਨੀ ਵਧਾਈ
ਮੈਂ ਵਰ ਪਾਇਆ ਰਾਂਝਣ ਮਾਹੀ
ਬੱਸ ਕਰ ਜੀ ਹੁਣ ਬੱਸ ਕਰ ਜੀ
ਇਕ ਬਾਤ ਅਸਾਂ ਨਾਲ ਹੱਸ ਕਰ ਜੀ
ਤੁਸੀਂ ਦਿਲ ਵਿਚ ਮੇਰੇ ਵਸਦੇ ਹੋ
ਮੁਡ਼ ਸਾਥੋਂ ਦੂਰ ਕਿਉਂ ਨਸਦੇ ਹੋ
ਪਹਿਲਾਂ ਘਤ ਜਾਦੂ ਦਿਲ ਖਸਦੇ ਹੋ
ਹੁਣ ਕਿਤ ਵੱਲ ਜਾਸੋ ਨੱਸ ਕਰ ਜੀ
ਬੱਸ ਕਰ ਜੀ ਹੁਣ ਬੱਸ ਕਰ ਜੀ
ਇਕ ਬਾਤ ਅਸਾਂ ਨਾਲ ਹੱਸ ਕਰ ਜੀ
ਤੁਸੀਂ ਮੋਇਆਂ ਨੂੰ ਮਾਰ ਮਕੇਂਦੇ ਸੀ
ਨਿੱਤ ਖਿੱਦੂ ਵਾਂਗ ਕੁਟੇਂਦੇ ਸੀ
ਗੱਲ ਕਰਦੀ ਤਾਂ ਗਲ ਘੁਟੇਂਦੇ ਸੀ
ਹੁਣ ਤੀਰ ਲਗਾਓ ਕੱਸ ਕਰ ਜੀ
ਬੱਸ ਕਰ ਜੀ ਹੁਣ ਬੱਸ ਕਰ ਜੀ
ਇਕ ਬਾਤ ਅਸਾਂ ਨਾਲ ਹੱਸ ਕਰ ਜੀ
ਤੁਸੀਂ ਛੁਪਦੇ ਹੋ ਅਸਾਂ ਪਕਡ਼ੇ ਹੋ
ਅਸਾਂ ਜਿਗ਼ਰ ਦੇ ਜਕਡ਼ੇ ਹੋ
ਤੁਸੀਂ ਅਜੇ ਛਿਪਣ ਤੋਂ ਤਕਡ਼ੇ ਹੋ
ਹੁਣ ਜਾਨ ਨਾ ਮਿਲਦਾ ਨੱਸ ਕਰ ਜੀ
ਬੱਸ ਕਰ ਜੀ ਹੁਣ ਬੱਸ ਕਰ ਜੀ
ਇਕ ਬਾਤ ਅਸਾਂ ਨਾਲ ਹੱਸ ਕਰ ਜੀ
ਬੁਲ੍ਹਾ ਸ਼ੌਹ ਅਸੀਂ ਤੇਰੇ ਹਾਂ ਬਰਦੇ
ਤੇਰਾ ਮੁਖ ਵੇਖਣ ਨੂੰ ਹਾਂ ਮਰਦੇ
ਨਿੱਤ ਸੋ ਸੋ ਮਿੰਨਤਾਂ ਹਾਂ ਕਰਦੇ
ਹੁਣ ਬੈਠੋ ਪਿੰਜਰ ਮੇਂ ਧਸ ਜੀ
ਬੱਸ ਕਰ ਜੀ ਹੁਣ ਬੱਸ ਕਰ ਜੀ
ਇਕ ਬਾਤ ਅਸਾਂ ਨਾਲ ਹੱਸ ਕਰ ਜੀ
ਨਾ ਮੈਂ ਮੋਮਨ ਵਿਚ ਮਸੀਤਾਂ
ਨਾ ਮੈਂ ਵਿਚ ਕੁਫਰ ਦੀਆਂ ਰੀਤਾਂ
ਨਾ ਮੈਂ ਪਾਕਾਂ ਵਿਚ ਪਲੀਤਾਂ
ਨਾ ਮੈਂ ਮੂਸਾ ਨਾ ਫਰਊਨ
ਬੁਲ੍ਹਿਆ ਕੀਹ ਜਾਣਾ ਮੈਂ ਕੋਣ
ਨਾ ਮੈਂ ਅੰਦਰ ਬੇਦ ਕਿਤਾਬਾਂ
ਨਾ ਮੈਂ ਭੰਗਾਂ ਵਿਚ ਸ਼ਰਾਬਾਂ
ਨਾ ਵਿਚ ਰਹਿੰਦਾ ਮਸਤ ਖਰਾਬਾਂ
ਨਾ ਵਿਚ ਜਾਗਨ ਨਾ ਵਿਚ ਸੋਣ
ਬੁਲ੍ਹਿਆ ਕੀਹ ਜਾਣਾ ਮੈਂ ਕੋਣ
ਨਾ ਵਿਚ ਸ਼ਾਦੀ ਨਾ ਗ਼ਮਨੀਕੀ
ਨਾ ਮੈਂ ਵਿਚ ਪਲੀਤੀ ਪਾਕੀ
ਨਾ ਮੈਂ ਆਬੀ ਨਾ ਮੈਂ ਖਾਕੀ
ਨਾ ਮੈਂ ਆਤਿਸ਼ ਨਾ ਮੈਂ ਪੌਣ
ਬੁਲ੍ਹਿਆ ਕੀਹ ਜਾਣਾ ਮੈਂ ਕੋਣ
ਨਾ ਮੈਂ ਅਰਬੀ ਨਾ ਲਾਹੌਰੀ
ਨਾ ਮੈਂ ਹਿੰਦੀ ਸ਼ਹਿਰੀ ਨਾਗੌਰੀ
ਨਾ ਮੈਂ ਹਿੰਦੂ ਤੁਰਕ ਪਸ਼ੌਰੀ
ਨਾ ਮੈਂ ਰਹਿੰਦਾ ਵਿਚ ਨਦੌਨ
ਬੁਲ੍ਹਿਆ ਕੀਹ ਜਾਣਾ ਮੈਂ ਕੋਣ
ਨਾ ਮੈਂ ਭੇਤ ਮਜ੍ਹਬ ਦਾ ਪਾਇਆ
ਮਾ ਮੈਂ ਆਦਮ ਹੱਉਆ ਜਾਇਆ
ਨਾ ਮੈਂ ਅਪਣਾ ਨਾਮ ਧਿਆਇਆ
ਨਾ ਵਿਚ ਬੈਠਣ ਨਾ ਵਿਚ ਸੌਣ
ਬੁਲ੍ਹਿਆ ਕੀਹ ਜਾਣਾ ਮੈਂ ਕੋਣ
ਅੱਵਲ ਆਖ਼ਿਰ ਆਪ ਨੂੰ ਜਾਣਾ
ਨਾ ਕੋਈ ਦੂਜਾ ਹੋਰ ਪਛਾਣਾ
ਮੈਥੋਂ ਹੋਰ ਨਾ ਕੋਈ ਸਿਆਣਾ
ਬੁਲ੍ਹਿਆ ਸ਼ੌਹ ਖਡ਼੍ਹਾ ਹੈ ਕੌਣ ?
ਬੁਲ੍ਹਿਆ ਕੀਹ ਜਾਣਾ ਮੈਂ ਕੋਣ
ਬੌਹਡ਼ੀਂ ਵੇ ਤਬੀਬਾ ਨਹੀਂ ਤੇ ਮੈਂ ਮਰ ਗਈਆਂ
ਤੇਰੇ ਇਸ਼ਕ ਨਚਾਇਆ ਕਰ ਥੱਈਆ ਥੱਈਆ
ਇਸ਼ਕ ਨੇ ਡੇਰਾ ਮੇਰੇ ਅੰਦਰ ਕੀਤਾ
ਭਰੇ ਕੇ ਜ਼ਹਿਰ ਪਿਆਲਾ ਪੀਤਾ
ਝਬਦੇ ਆਵੀਂ ਵੇ ਤਬੀਬਾ ਨਹੀਂ ਤੇ ਮੈਂ ਮਰ ਗਈਆਂ
ਤੇਰੇ ਇਸ਼ਕ ਨਚਾਇਆ ਕਰ ਥੱਈਆ ਥੱਈਆ
ਛੁਪ ਗਿਆ ਸੂਰਜ ਰਸੀਆ ਲਾਲੀ
ਹੋਵਾਂ ਸਦਕੇ ਜੇ ਮੁਡ਼ ਦੇ ਵਿਖਾਲੀ
ਮੈਂ ਭੁਲ ਗਈ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਨਾ ਗਈਆਂ
ਤੇਰੇ ਇਸ਼ਕ ਨਚਾਇਆ ਕਰ ਥੱਈਆ ਥੱਈਆ
ਤੇਰੇ ਇਸ਼ਕ ਦੀ ਸਾਰ ਵੇ ਮੈਂ ਨਾ ਜਾਣਾ
ਏਹ ਸਿਰ ਆਇਆ ਮੇਰਾ ਹੇਠ ਵਦਾਨਾ
ਸੱਟ ਪਈ ਜਾਂ ਇਸ਼ਕ ਦੀ ਤਾਂ ਕੂਕਾਂ ਦੱਈਆ
ਤੇਰੇ ਇਸ਼ਕ ਨਚਾਇਆ ਕਰ ਥੱਈਆ ਥੱਈਆ
ਬੁਲ੍ਹਾ ਸ਼ੌਹ ਤਾਂ ਆਹਦਾਂ ਨੀ ਮੈਂ ਆਪ ਅਨਾਇਤ ਹੋਈ
ਜਿਸ ਮੈਨੂੰ ਪਹਿਨਾਏ ਨੀ ਕੋਈ ਸਾਲੂ ਸੂਈ
ਜਾਂ ਮੈਂ ਲਾਹੀ ਆਂਦੀ ਨੀ ਮੈਨੂੰ ਮਿਲਿਆ ਦੱਈਆ
ਤੇਰੇ ਇਸ਼ਕ ਨਚਾਇਆ ਕਰ ਥੱਈਆ ਥੱਈਆ
ਪੀਆ ਪੀਆ ਕਰਤੇ ਹਮੀਂ ਪੀਆ ਹੂਏ
ਅਬ ਪੀਆ ਕਿਸ ਨੂੰ ਕਹੀਏ
ਹਿਜ਼ਰ ਵਸਲ ਹਮ ਦੋਨੋ ਛੋਡ਼ੇ ਅਬ ਕਿਸ ਕੇ ਹੋ ਰਹੀਏ
ਪੀਆ ਪੀਆ ਕਰਤੇ ਹਮੀਂ ਪੀਆ ਹੂਏ
ਅਬ ਪੀਆ ਕਿਸ ਨੂੰ ਕਹੀਏ
ਮਜਨੂੰ ਲਾਅਲ ਦੀਵਾਨੇ ਵਾਂਗੂ ਅਬ ਲੈਲਾ ਰਹੀਏ
ਪੀਆ ਪੀਆ ਕਰਤੇ ਹਮੀਂ ਪੀਆ ਹੂਏ
ਅਬ ਪੀਆ ਕਿਸ ਨੂੰ ਕਹੀਏ
ਬੁਲ੍ਹਾ ਸ਼ੌਹ ਘਰ ਮੇਰੇ ਆਏ ਅਬ ਤਾਅਨੇ ਕਿਉਂ ਸਹੀਏ
ਪੀਆ ਪੀਆ ਕਰਤੇ ਹਮੀਂ ਪੀਆ ਹੂਏ
ਅਬ ਪੀਆ ਕਿਸ ਨੂੰ ਕਹੀਏ
ਸਾਡੇ ਵੱਲ ਮੁਖਡ਼ਾ ਮੋਡ਼
ਆਪੇ ਲਾਈਆਂ ਕੁੰਡੀਆਂ ਤੈਂ ਤੇ
ਆਪੇ ਖਿੱਚਦਾ ਹੈਂ ਡੋਰ
ਸਾਡੇ ਵੱਲ ਮੁਖਡ਼ਾ ਮੋਡ਼ ਪਿਆਰੇ ਸਾਡੇ ਵੱਲ ਮੁਖਡ਼ਾ ਮੋਡ਼
ਅਰਸ਼ ਤੇ ਕੁਰਸੀ ਬਾਂਗਾਂ ਮਿਲੀਆਂ
ਮੱਕੇ ਪੈ ਗਿਆ ਸ਼ੋਰ
ਸਾਡੇ ਵੱਲ ਮੁਖਡ਼ਾ ਮੋਡ਼ ਪਿਆਰੇ ਸਾਡੇ ਵੱਲ ਮੁਖਡ਼ਾ ਮੋਡ਼
ਡੋਲੀ ਪਾ ਕੇ ਲੈ ਚੱਲੇ ਖੇਡ਼ੇ
ਨਾ ਕੁਝ ਉਜਰ ਨਾ ਜ਼ੋਰ
ਸਾਡੇ ਵੱਲ ਮੁਖਡ਼ਾ ਮੋਡ਼ ਪਿਆਰੇ ਸਾਡੇ ਵੱਲ ਮੁਖਡ਼ਾ ਮੋਡ਼
ਜੇ ਮਾਏ ਤੈਨੂੰ ਖੇਡ਼ੇ ਪਿਆਰੇ
ਡੋਲੀ ਪਾ ਦੇਹ ਕੋਈ ਹੋਰ
ਸਾਡੇ ਵੱਲ ਮੁਖਡ਼ਾ ਮੋਡ਼ ਪਿਆਰੇ ਸਾਡੇ ਵੱਲ ਮੁਖਡ਼ਾ ਮੋਡ਼
ਬੁਲ੍ਹਾ ਸ਼ੌਹ ਅਸਾਂ ਮਰਨਾ ਨਾਹੀਂ
ਵੇ ਮਰ ਗਿਆ ਕੋਈ ਹੋਰ
ਸਾਡੇ ਵੱਲ ਮੁਖਡ਼ਾ ਮੋਡ਼ ਪਿਆਰੇ ਸਾਡੇ ਵੱਲ ਮੁਖਡ਼ਾ ਮੋਡ਼
ਜਾਂ ਮੈਂ ਸਬਕ ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਪਡ਼੍ਹਿਆ
ਮਸਜਿਦ ਕੋਲੋਂ ਜੀਉਡ਼ਾ ਡਰਿਆ
ਜਾਏ ਠਾਕਰ ਦਵਾਰੇ ਵਡ਼ਿਆ
ਜਿਥੇ ਵਜਦੇ ਨਾਦ ਹਜ਼ਾਰ
ਇਸ਼ਕ ਦੀ ਨਵੀਓਂ ਨਵੀਂ ਬਹਾਰ
ਜਾਂ ਮੈਂ ਰਮਜ਼ ਇਸ਼ਕ ਦੀ ਪਾਈ
ਤੋਤਾ ਮੈਨਾ ਮਾਰ ਗਵਾਈ
ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਹੋਈ ਸਫਾਈ
ਜਿਸ ਵਲ ਵੇਖਾਂ ਯਾਰੋ ਯਾਰ
ਇਸ਼ਕ ਦੀ ਨਵੀਓਂ ਨਵੀਂ ਬਹਾਰ
ਹੀਰ ਰਾਂਝੇ ਦੇ ਹੋ ਗਏ ਮੇਲੇ
ਭੁੱਲੀ ਹੀਰ ਢੂੰਢੇਦੀ ਬੇਲੇ
ਰਾਝਾਂ ਯਾਰ ਬੁੱਕਲ ਵਿਚ ਖੇਲੇ
ਕੋਈ ਸੁਧ ਨਾ ਸਾਰ
ਇਸ਼ਕ ਦੀ ਨਵੀਓਂ ਨਵੀਂ ਬਹਾਰ
ਬੇਦ ਕੁਰਾਮਾਂ ਪਡ਼੍ਹ ਪਡ਼੍ਹ ਥੱਕੇ
ਸਜਦੇ ਕਰਦਿਆਂ ਘਸ ਗਏ ਮੱਥੇ
ਨਾ ਰੱਬ ਤੀਰਥ ਨਾ ਰੱਬ ਮੱਕੇ
ਜਿਸ ਪਾਇਆ ਤੁਸ ਨੂਰ ਅਨੁਵਾਰ
ਇਸ਼ਕ ਦੀ ਨਵੀਓਂ ਨਵੀਂ ਬਹਾਰ
ਫੂਕ ਮੁਸੱਲਾ ਭੰਨ ਸੁਟ ਲੋਟਾ
ਨਾ ਫਡ਼ ਤਸਬੀ ਕਾਸਾ ਸੋਟਾ
ਇਸ਼ਕ ਕਹਿੰਦੇ ਦੇ ਦੇ ਹੋਕਾ
ਤਰਕ ਹਲਾਲੋਂ ਖਾਹ ਮੁਰਦਾਰ
ਇਸ਼ਕ ਦੀ ਨਵੀਓਂ ਨਵੀਂ ਬਹਾਰ
ਉਮਰ ਗਵਾਈ ਵਿਚ ਮਸੀਤੀ
ਅੰਦਰ ਭਰਿਆ ਲਾਲ ਪਲੀਤੀ
ਕਦੇ ਤੌਹੀਦ ਨਮਾਜ਼ ਨਾ ਕੀਤੀ
ਹੁਣ ਕੀਹ ਕਰਨਾ ਈ ਸ਼ੋਰ ਪੁਕਾਰ
ਇਸ਼ਕ ਦੀ ਨਵੀਓਂ ਨਵੀਂ ਬਹਾਰ
ਇਸ਼ਕ ਭੁਲਾਇਆ ਸਜਦਾ ਤੇਰਾ
ਹੁਣ ਕਿਉਂ ਐਵੇਂ ਪਾਵੇਂ ਝੇਡ਼ਾ
ਬੁਲ੍ਹਾ ਹੁੰਦਾ ਚੁੱਪ ਹੈ ਤੇਰਾ
ਇਸ਼ਕ ਕਰੇਂਦਾ ਮਾਰੋ ਮਾਰ
ਇਸ਼ਕ ਦੀ ਨਵੀਓਂ ਨਵੀਂ ਬਹਾਰ
ਹਾਜ਼ੀ ਲੋਕ ਮੱਕੇ ਨੂੰ ਜਾਂਦੇ
ਮੇਰਾ ਰਾਝਣ ਮਾਹੀ ਮੱਕਾ
ਨੀ ਮੈਂ ਕਮਲੀ ਹਾਂ
ਮੈਂ ਮੰਗ ਰਾਂਝੇ ਦੀ ਹੋਈਆਂ
ਮੇਰਾ ਬਾਬਲ ਕਰਦਾ ਧੱਕਾ
ਨੀ ਮੈਂ ਕਮਲੀ ਹਾਂ
ਮੇਰਾ ਰਾਝਣ ਮਾਹੀ ਮੱਕਾ
ਘੂੰਗਟ ਚੁੱਕ ਲੈ ਸਜੱਣ ਹੁਣ ਸ਼ਰਮਾਂ ਕਾਹਨੂੰ ਰੱਖੀਆਂ ਵੇ
ਜ਼ੁਲਫ ਕੁੰਡਲ ਨੇ ਘੇਰਾ ਪਾਇਆ
ਬਸ਼ੀਰ ਹੋ ਕੇ ਡੰਗ ਚਲਾਇਆ
ਵੇਖ ਅਸਾਂ ਵਲ ਤਰਸ ਨਾ ਆਇਆ
ਕਰ ਕੇ ਖੂਨੀ ਅੱਖੀਆਂ ਵੇ
ਘੂੰਗਟ ਚੁੱਕ ਲੈ ਸਜੱਣ ਹੁਣ ਸ਼ਰਮਾਂ ਕਾਹਨੂੰ ਰੱਖੀਆਂ ਵੇ
ਦੋ ਨੈਣਾਂ ਦਾ ਤੀਰ ਚਲਾਇਆ
ਮੈਂ ਆਜਿਜ਼ ਦੇ ਸੀਨੇ ਲਾਇਆ
ਘਾਇਲ ਕਰਕੇ ਮੁਖ ਛੁਪਾਇਆ
ਚੋਰੀਆਂ ਏਹ ਕਿਨ੍ਹ ਦੱਸੀਆਂ ਵੇ
ਘੂੰਗਟ ਚੁੱਕ ਲੈ ਸਜੱਣ ਹੁਣ ਸ਼ਰਮਾਂ ਕਾਹਨੂੰ ਰੱਖੀਆਂ ਵੇ
ਬਿਰਹੋਂ ਕਟਾਰੀ ਤੂੰ ਕੱਸ ਕੇ ਮਾਰੀ
ਤਦ ਮੈਂ ਹੋਈਆਂ ਬੇਦਿਲ ਭਾਰੀ
ਮੁਡ਼ ਨਾ ਲਈ ਤੂੰ ਸਾਰ ਹਮਾਰੀ
ਬਤੀਆਂ ਤੇਰੀਆਂ ਕੱਚੀਆਂ ਵੇ
ਘੂੰਗਟ ਚੁੱਕ ਲੈ ਸਜੱਣ ਹੁਣ ਸ਼ਰਮਾਂ ਕਾਹਨੂੰ ਰੱਖੀਆਂ ਵੇ
ਨਿਉਂਹ ਲਗਾ ਕੇ ਮਨ ਹਰ ਲੀਤਾ
ਫੇਰ ਨਾ ਅਪਨਾ ਦਰਸ਼ਨ ਦੀਤਾ
ਜ਼ਹਿਰ ਪਿਆਲਾ ਮੈਂ ਆ ਪੀਤਾ
ਅਕਲੋਂ ਸੀ ਮੈਂ ਕੱਚੀਆਂ ਵੇ
ਘੂੰਗਟ ਚੁੱਕ ਲੈ ਸਜੱਣ ਹੁਣ ਸ਼ਰਮਾਂ ਕਾਹਨੂੰ ਰੱਖੀਆਂ ਵੇ
ਸ਼ਾਹ ਅਨਾਇਤ ਮੁਖੋਂ ਨਾ ਬੋਲਾਂ
ਸੂਰਤ ਤੇਰੀ ਹਰ ਦਿਲ ਟੋਲਾਂ
ਸਾਬਤ ਹੋ ਕੇ ਫੇਰ ਕਿਉਂ ਡੋਲਾਂ
ਅੱਜ ਕੌਲੋਂ ਮੈਂ ਸੱਚੀਆਂ ਵੇ
ਘੂੰਗਟ ਚੁੱਕ ਲੈ ਸਜੱਣ ਹੁਣ ਸ਼ਰਮਾਂ ਕਾਹਨੂੰ ਰੱਖੀਆਂ ਵੇ
Subscribe to:
Posts (Atom)